Kiss me now จูบฉับเดี๋ยวนี้ [รีอัพ]

Kiss Me Now

ฟิค จูบฉันเดี๋ยวนี้

JackBam MarkJin

By ลาลูน

Kiss Me Now บทนำ...

ผมชื่อ "แจ็คสัน" ครับ 

  ทุกๆวันศุกร์ - อาทิตร์ ผมไม่มีเรียนจะมาแต่งชุด "มาสคอต" แก้เบื่อที่สวนสนุก 

ได้เล่นกับเด็กๆเยอะแยะ ที่นี่เปิดตัวมา 21 ปี เป็นสวนสนุกและสวนน้ำ 

ใหญ่ที่สุดของประเทศ วันๆมีผู้คนเข้าเที่ยวจำนวนมาก 

และวันนี้ก็เช่นกัน ตั้งแต่ช่วงบ่าย 3 โมง คนที่มาเที่ยวก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆครับ 

พนักงานตามหน่วยต่างๆก็ไม่พอ...

โครมมม!

"โอ้ยย! ใครผลักกูวะ?" ผมล้มลงหน้าคว่ำดิ้นไปๆมาๆ พยายามลุกขึ้นและกำลังจะถอดหัวมาสคอตออก เสียงคนด้านหลังก็พูดว่า...

"ไอ้ยูคยอม แหม่ๆ ขยันจริงนะ" ใครยูคยอม แรงที่ผมได้รับไม่ใช่ผลักธรรมดาแน่ ต้องเป็นแรงเท้าครับ

พอผมดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งหันไปมองว่าใครสะกิดด้วยเท้า อุ้ย! น่ารักจัง

เด็กผู้ชาย ม.ปลายเค้าแก้มป่องอมชมพู ตาโตเป็นประกาย ขาเล็กนิดเดียว ตัวบางๆ หน้าหวาน จมูกโด่งโค้งสวย ผมสีดำเงา ตัวเท่านี้สามารถถีบผมหน้าคว่ำได้เหรอเนี่ยไม่อยากเชื่อเลย

้ผมถอดหัวมาสคอตออก แล้วเงยหน้าจ้องเด็กตรงหน้าอย่างจริงจัง

เค้าหน้าถอดสีเลยที่เดียว...

"นี่!! น้องจะมาผลักคนทำงานแบบนี้ไม่ดีนะ" ผมพูดตะโกนเสียงดัง ถึงจะน่ารักก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่โดนด่านะครับ

"ขอโทษครับ.. นึกว่าเพื่อนผม ปกติมันใส่ชุดนี่ครับ" คิดว่าแจ็คเชื่อหรอก!!!

"นี่ๆ สมควรถามก่อนดิ ว่าใช่เพื่อนหรือป่าว ถ้าหน้าหล่อๆแหกจะทำไง ไอ้ชุดเนี่ยเค้าก็เวียนกันใส่" ผมพูดจริงนะ เรื่องหน้าหล่อๆเพราะก่อนนอนมาร์กหน้าทุกวันอ่ะ เสียโฉมไปเเย่สิ

"ลุงครับ!! ขอโทษแล้วนะ จะเอาไงอีก? และลุงก็ไม่ได้หล่อด้วย!" ลุงเหรอ แจ็คสัน เนี่ยเหรอ... ไอ้เด็กจ่อยนี่เดี๋ยวตบด้วยจูบ

"ใครลุงไม่ทราบ!! นี่ 20 เองนะน้อง" ผมชี้ที่ใบหน้าหล่อๆ แล้วตอบอย่างหัวเสีย

"ก็แล้วจะเอาไงอะ แต่เดี๋ยวนะ!! พนักงาน..มาต่อปากต่อคำลูกค้าแบบได้เหรอ?" ดูๆ มาอ้างความเป็นลูกค้า

ไอ้จ่อยนี่มันมีความเป็นลูกคุณหนูสุดๆ ท่าทางที่เถียงผม

ยืนกอดอกทำหน้าตาไม่สนใจ ไม่แคร์ว่าตัวเองผิดหรือใครจะเจ็บ

"ได้ดิ!! ก็ลูกค้าผิด" ผมเดินเข้าไปใกล้เด็กนี่ จ้องตาไม่กระพริบ

เค้าเดินถอยหลังหนีผมเรื่อยๆ ผมยิ่งเดินเข้าไปใกล้เค้าอีก

"จะเดินเข้ามาทำไม ถอยไปนะ ถอยสิ!" ไม่ถอย จ้อง จ้องไปในตาโตๆ เด็กจ่อยเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่

"บอกว่าถอยไปไง"

"เฮ้ย! ระวัง" ผมตะโกนออกไปเมื่อเด็กจ่อย กำลังจะก้าวตกสระน้ำด้านหลัง

ผมจับแขนเค้าและดึงร่างจ่อยๆเข้ามากอดไว้แน่น หอมสุดๆ หอมมาก เด็กผุ้ชายบ้าอะไรตัวหอมขนาดนี้นะ

"งือออ ปล่อยยย" ดิ้นอีก เอาเข้าไปเถอะ!! ดิ้นเหมือนจะถูกปล้ำอย่างนั่นอ่ะ

"อย่าเดี๋ยวตก อย่าดิ้น!! ยะ...อย่าาา" เด็กจ่อยจับแขนผม ดึงให้ผมมาอีกด้าน แล้วผลักผมลงน้ำ

ตู้ม!!!!!

.

.

เปียกกกก....

"คุณแจ็คสัน! คุณแจ็คครับ เป็นอะไรไหมครับ" หัวหน้าพนักงานถามผม

"คุณ... เหรอครับ" เสียงเด็กนั้นพูดออกมา ชุดผม ชุดมันดึงผมจมน้ำ

"มาช่วยคุณหนูเร็ว" พนักกระโดนลงมาช่วยผมครับ ชุดหนักเกินที่ผมจะว่ายน้ำเองได้

ผมพยายามตะกายให้หน้าลอยขึ้นเหนือผิวน้ำและมีพนักงานกับการ์ด

กระโดดน้ำลงมาช่วยผม 3 คน 

"คุณหนูท่านนี้คือ.. ลูกชายของเจ้าของที่นี่ครับ"

"หะ!"

ทั้งสามคนช่วยผมให้เข้าฝั่ง และดันตัวผมขึ้นไปบนบกผมไอออกมามีแต่น้ำ ถ้าพนักงานตรงนั้นไม่อยู่กันเยอะ ผมตายแน่ๆ...

"ไอ้เด็กจ่อย!! จะให้ตายเลยไง พยายามฆ่าสุดๆ" ผมชี้หน้าไปทางเด็กนั้น

"ไปหาผ้ามาเช็ดตัวคุณหนูเร็วเข้า คุณหนูโอเคไหมครับ ไปโรงพยาบาลไหม" 

"ไม่ครับ ผมจะจัดการกับไอ้เด็กนี่เอง"

"ผมไม่ได้ตั้งใจนะ ขอโทษครับ" เด็กนี่ยกมือไหว้ผมใหญ่โต หน้าถอดสี

"แจ้งความไหมครับ" หัวหน้าพนักงานถามผม...

"ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ ขอโทษครับ อย่าแจ้งความเลยนะครับ"

การร้องขอด้วยวิธียกมือไหว้ ทำหน้าตางอแงมันก็ทำผมละลาย ไม่ใช่ดิ! 

ทำให้ผมอ่อนลงไปบ้าง การแจ้งความก็แรงไป ไอ้ลูกคุณหนูนี่ก็เริ่มกลัวจนตัวสั่น งืมมม เอาไงดี...ปล่อยไปอาจไม่กลับมานี่อีกก็ได้

แล้วถ้าเด็กคนนี้ไปพูดต่อทำให้สวนสนุกของผมเสียหายก็คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ  

อยากเอาคืน..

"ฉันจะไม่แจ้งความเอาเรื่อง.."

" ขอบคุณครับๆ สวัสดีครับ" ยังพูดไม่จบเลยครับ เค้ายกมือไหว้ใส่ผมและหันหลังจะเดินกลับทันที การ์ดผมรีบเข้าไปยืนกันเอาไว้อย่างรู้งาน เดี๋ยวจะจับจูบปากเดี๋ยวก่อนนะ คิดจะหนี

"ยังไม่จบ นาย!! ต้องมาทำงานที่นี่ 3 เดือน เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ ทำทุกอย่างแล้วแต่ฉันจะสั่ง"

"ตั้ง 3 เดือน! แต่ผมเรียนหนังสืออยู่นะจะมาทำได้ยังไงกัน"

"เลิกเรียนแล้วมาทำงาน" ไม่ว่ายังไงก็ต้องมา 

"เลิกเรียนมันก็เย็นมากแล้ว ไหนจะการบ้านอีก" เอ้า! นี่ก็เวลาเลิกเรียนไม่เห็นห่วงเรื่องการบ้านบ้าบอไรเลย

"ได้! นายมีพฤติกรรมไม่รับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไป งั่นไปโรงพัก"

"หะ?"

ผมดันตัวเองลุกขึ้น ถอดชุดหมีสีขาวที่เปียกไปด้วยน้ำออก

ไม่ยอมมาทำงานที่นี่ง่ายๆ ก็ต้องไม้แข็ง ผมคว่ำข้อมือน้อยๆของเด็กจ่อยดึงให้เดินตามผมไปที่รถ แต่อยู่ๆ เด็กที่ผมจุงมานั่นทิ้งตัวลงนั่ง 

"ฮือออออ ฮืออ กลัวแล้วว มาทำงานก็ได้ ฮึกฮึก" ร้องไห้เหรอ? ร้องจริงดิ

"อย่าแจ้งความนะครับ" แววตาที่ท่วมไปด้วยน้ำตา น่ารักจัง

"ยอมง่ายๆก็จบ ถ้าคิดจะหนีและไม่มาทำงานจะแจ้งความพยายามฆ่าาาาาาาาาาา"

ผมบอกเท่านั่นก็ปล่อยข้อมือจ่อยแล้วเดินไปที่รถ ผมให้พนักงานจดชื่อเบอร์โทร บ้านเลขที่เก็บเอาไว้และให้บอกรายละเอียดงานเด็กจ่อย 

ผมตรงบ้านมาที่บ้านทันทีเพราะตัวเปียกและหนาวมากๆ หมู่บ้านของผมติดกับสวนสนุกของที่บ้านเลยครับ จริงๆ หมู่บ้านนี้ป๊าก็เป็นเจ้าของ ผมยืนตอบคำถามคุณพ่อบ้านสักครู่ว่าทำไมผมถึงเปียกทั้งตัวแบบนี้และก็เข้าห้องไปอาบน้ำและเดินออกมา หางตาผมหันไปเห็น 

เด็กชายแก้มป่อง... รูปร่างที่คุ้นตาเหมือน เฮ้ยย! 

เค้าอยู่ข้างบ้านผม? เด็กจ่อยคนนั้น

[ตอนของ แบมแบม]

แบมโคตรซวยเลยครับ กะว่าไปหาไอ้ยูคยอมแล้วรอมันเลิกงานจะได้ไปหาข้าวกิน แต่ดันเกิดเรื่องวุ่นๆซะก่อน แบมนั่งรถของสวนสนุกออกมาที่หน้าหมู่บ้าน.. บ้านแบมอยู่ในหมู่บ้านติดสวนสนุกครับ 

ครอบครัวเราย้ายมาอยู่ได้ 3 วัน ที่นี่เป็นหมู่ที่มีบ้านแต่ละหลังขนาดใหญ่ แต่ก็ใหญ่ไม่เท่าบ้านข้างๆแบมครับ หลังนั้นมันใหญ่โตมากๆ มีโรงจอดรถที่สามารถทำเป็นบ้านได้อีกหลังเลยฮะ พี่จินยองบอกว่าข้างบ้านเราเป็นเจ้าของโครงการหมู่บ้านนี้ ซอยบ้านเราเลยมีความปลดภัยสูงมาก ไม่ล็อคบ้านของยังไม่หายเลย แบมยังไม่ลองเลยครับ

ว่าจะลองดูมันจะไม่หายจริงไหม

แต่พอกลับมาบ้านก็อยู่กับพี่จินยองสองคนเหงาๆ แบมนะครับที่เหงา 

พี่จินยองเค้าไม่รู้คิดแบบแบมไหม เพราะวันๆก็อ่านแต่หนังสือ พี่จินยองเป็นชายแท้ๆของแบมเองครับ 

ส่วนพ่อกับแม่บินไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆ เราเลยอยู่กันสองคนจนชิน

แบมเดินมาที่ห้องยังไม่ได้จัดของอะไรให้เข้าที่เข้าทาง ข้าวของยังรกๆอยู่เลยครับ ช่วงย้ายบ้านก็พึ่งเปิดเทอมมันเลยวุ่นๆ 

บวกกับยังไม่ขยันเลยเอาไว้ก่อน ตอนนี้อากาศเริ่มเข้าฤดูหนาวแล้ว

ในหมู่บ้านเริ่มตกแต่งไฟสวยๆไว้ทุกมุมของหมู่บ้าน รวมไปถึงสวนสนุกด้วยครับ 

เฮ้ย!! เดี๋ยวนะ

เหมือนไอ้ขนดกเลย

แบมหมายถึง... ลูกเจ้าของสวนสนุกอะครับ ตาก็ไม่ดีแบมเลยเดินไปใกล้ๆ หน้าต่างห้อง 

"เด็กจ่อยยย น้องจ่อย กิ้วววว" เสียงก็ใช่ แว่นอยู่ไหนวะ? แบมหยิบแว่นมาใส่และ!

ผู้ชายผิวขาวกล้ามโต ยืนเช็ดผมด้วยผ้าขนหนูด้วยมือขวา

มือซ้ายโบกมือให้แบมปากก็ตะโกนเรียก แผ่นอกที่ขาวนวลและมีขนหน้าอกลงมาหน้าท้อง หัวใจแบมเต้นโครมคราม

พอมองไล่ลงจากหน้าท้องอีกนิด คุณพระ!

"ไอ้โรคจิต! เสื้อผ้าไม่ใส่" แบมฝันร้ายแน่ๆ 

อ้ากกก ไอ้ขนดกอยู่ข้างบ้านแบมมมม 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ฝากฟิคของเค้าด้วยนะคะ เป็นฟิคที่แต่งไว้นานมากแล้ว

แต่ยังแต่งไม่จบสักที พอคิดจะแต่งต่อก็ลืมพาสเด็กดีเก่าไปเลยเอามารีอัพใหม่ค่ะ

Kiss Me Now 

#ฟิคจูบฉันเดี๋ยวนี้